Dr hab. Bogumiła Mika, prof. UŚ
Doktor habilitowana nauk humanistycznych, muzykolog, teoretyk i socjolog muzyki, pracownik naukowy Katedry Kompozycji i Teorii Muzyki Uniwersytetu Śląskiego, prodziekan ds. naukowych i artystycznych Wydziału Artystycznego UŚ w Cieszynie (2012-2016). Ukończyła Akademię Muzyczną im. K. Szymanowskiego w Katowicach w zakresie Teorii Muzyki i Kompozycji. Tytuł doktora otrzymała w 1999 roku na Uniwersytecie Śląskim na podstawie dysertacji: Krytyczny koneser czy naiwny konsument. Socjologiczne studium publiczności muzycznej. W 2011 roku na Uniwersytecie Jagiellońskim uzyskała stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie nauk o sztuce, specjalność: muzykologia. Główny obszar jej zainteresowań naukowych stanowią: muzyka XX wieku, socjologia muzyki, estetyka muzyki i semiotyka muzyki. Jest autorką książek: Krytyczny koneser czy naiwny konsument. Śląska publiczność muzyczna u końca XX wieku (Katowice 2000), Muzyka jako znak – w kontekście analizy paradygmatycznej (Lublin 2007), Cytaty w muzyce polskiej XX wieku. Konteksty, fakty, interpretacje (Kraków 2008) oraz kilkudziesięciu artykułów naukowych. Jest także współautorką (wraz z M. Dziadek i A. Kochańską) książki Musica Polonica Nova na Śląsku (Katowice 2003) oraz współredaktorką prac zbiorowych Pieśń religijna na Śląsku. Stan zachowania i funkcje w kulturze (Katowice 2004), Polska muzyka religijna – między epokami i kulturami (Katowice 2006) oraz Muzyka religijna – między epokami i kulturami, tom I i II (Katowice 2008 i 2009). Publikowała na łamach amerykańskiego pisma „Semiotica”, a także w „Ruchu Muzycznym” i internetowym piśmie „De Musica”.