2007
SPRAWDZIAN Z POLSKIEGO – 2007
czyli zmagania o tytuł Cudzoziemskiego Mistrza Języka Polskiego
Wszyscy pisaliśmy! Wszyscy się bawiliśmy! Wszyscy walczyliśmy o nagrody! Jubileuszowy, dziesiąty „Sprawdzian z polskiego” dla obcokrajowców, organizowany w Cieszynie przez Szkołę Języka i Kultury Polskiej należy już do przeszłości. Jego uczestnicy walczyli o tytuł Cudzoziemskiego Mistrza Języka Polskiego oraz o wyróżnienia w kilku innych kategoriach („piątka z plusem” dla cudzoziemców poznających dopiero podstawy języka polskiego, „Orzeł polskiej ortografii” dla Polaków oraz nauczycieli języka polskiego). Nagrodą główną jest zaproszenie na następną letnią szkołę języka, literatury i kultury polskiej, ale wszyscy uczestnicy konkursu otrzymali na pamiątkę słowniki i inne publikacje poprawnościowe.
W tym roku gościliśmy w Cieszynie także liczną grupę słuchaczy-cudzoziemców z zaprzyjaźnionych szkół języka polskiego z Warszawy – z Instytutu Języka i Kultury Polskiej dla Cudzoziemców „Polonicum” Uniwersytetu Warszawskiego oraz z Fundacji Nauki Języków Obcych Linguae Mundi. W językowych zmaganiach wzięli także udział nauczyciele języka polskiego z zagranicy (ok. 50 osób), biorący udział w otwartych dzień wcześniej warsztatach polonistycznych.
Autorem tekstu tegorocznego dyktanda (które poświęcone zostało wielkiemu polskiemu językoznawcy) jest dr hab. Aldona Skudrzyk z Zakładu Językoznawstwa Pragmatycznego Wydziału Filologicznego UŚ, lektor i wykładowca letniej szkoły.
W skład jury Międzynarodowego Konkursu „Sprawdzian z polskiego” weszły w tym roku także jurorki honorowe: Marina Bandura z Kaliningradu (Rosja), która rok temu zdobyła tytuł Cudzoziemskiego Mistrza Języka Polskiego i Helena Kazancewa (Białoruś) – Cudzoziemski Mistrz Języka Polskiego z 2000 roku, wykładowca na Białoruskim Uniwersytecie Państwowym. W tym roku do zmagań językowych stanęły jej wychowanice, studentki czwartego roku filologii polskiej jako prowadzącym na BUP.
Laureaci:
Mistrz – Oleg Erszow (Sankt Petersbusg, Rosja)
Wicemistrzowie:
I Wicemistrz: Oksana Kuryło (Ukraina)
II Wicemistrz: Vladzislav Revutski (Białoruś)
III Wicemistrz: Jana Gibalova (Słowacja).
Piątka z Plusem:
rzodkiewki – Temjana Popovska (Macedonia)
kalafiory – Laura Arman (Wielka Brytania)
banany – Annamariya Osmanova (Rosja)
pomidory – Lukas Vogel (Niemcy)
pomarańcze – Enikö Balázs (Węgry)
cytryny – Ina Bonk (Niemcy)
gruszki – Daria Konowałowa (Rosja)
śliwki – Ola Mołodian (Mołdawia)
ogórki – Mairi Ernits (Estonia)
Orzeł Polskiej Ortografii:
Elena Zheleznyak (Rosja)
Orzełek Polskiej Ortografii:
Małgorzata Gerber (Szwajcaria)
Tekst dyktanda z X międzynarodowego konkursu „Sprawdzian z polskiego”
Sława pana Niecisława
Ania, Anka, Aneczka, Anulka, Anuśka, Andzia, Janek, Jaś, Jaśko, Janiczek, Jasiek, czyli od wieków dwa najpopularniejsze w Polsce imiona. Na pewno dwa? Spójrzcie, ileż form, ileż emocjonalnych niuansów.
W ogóle imię to rzecz ważna. Według najdawniejszych wierzeń w tajemniczy i rzeczywisty sposób związane z noszącą je osobą. Działać miało jak najoczywistsze zaklęcie niosące dziecku pomyślną wróżbę, jak życzenie ściągające opiekę przyjaznych sił nadprzyrodzonych, ale także niechybnie odżegnujące moce nieprzychylne. Stąd przed wiekami tyle Dobromił („niech będzie dobra i miła”) i Dobrosław („niech sławi dobro”), tylu Bogumiłów („niech będzie miły Bogu”) i Mścisławów („niech będzie sławny z zemsty nad wrogiem”).
Nie tylko w zamierzchłej przeszłości.
Oto jest rok 1845 w Radzyminie nieopodal (a. nie opodal) Warszawy.
„Niechżeż będzie tak: na pierwsze Jan mu damy po pradziadzie, zaś na drugie, wskrzeszając tradycję praojców Słowian, Niecisław, iżby niecił, czyli wzbudzał sławę życiem swym twórczym”.
Mogłoż tak być? A dlaczegóż by (a. dlaczegoż by) nie.
Wszak bez żadnej przesady rzec można, że polski lingwista Jan Niecisław Baudouin de Courtenay, autor ponad sześciuset prac, zasłynął w świecie jako twórca podstaw współczesnego językoznawstwa.
Dr hab. Aldona Skudrzyk