Wysłanniczka Szkoły na Roku Miłosza w Bukareszcie (9-15 maja 2011)
20-04-2017
Colocviul internaţional Czesław Miłosz la Bucureşti
(Międzynarodowe kolokwium Czesław Miłosz w Bukareszcie – sprawozdanie)
Rok 2011 decyzją Sejmu RP został ustanowiony Rokiem Czesława Miłosza, w związku z jubileuszem 100-lecia urodzin poety. W rezultacie przez cały rok odbywały się liczne przedsięwzięcia kulturalne poświęcone pamięci poety i jego literackiego dorobku. Przykładem może być Festiwal Miłosza zorganizowany w Krakowie w dniach od 9 do 15 maja, który uznany został za najważniejsze wydarzenie roku. W ramach Festiwalu zorganizowano wystawy książek, obrady, debaty, sesje naukowe oraz kolokwia na temat dzieł literackich Miłosza. W wydarzeniu uczestniczyli nie tylko naukowcy z Polski i z zagranicy, ale także tłumacze, którzy analizowali proces przekładu twórczości polskiego noblisty.
Pomysłodawcami i organizatorami Kolokwium „Czesław Milosz w Bukareszcie” było Stowarzyszenie Slawistów w Rumunii wspólnie z Wydziałem Filologii Słowiańskiej Uniwersytetu w Bukareszcie, Instytutem Książki w Krakowie oraz Instytutem Polskim w Bukareszcie. Kolokwium ściśle wiązało się z polskimi obchodami Roku Miłosza, a miało miejsce równolegle ze zorganizowanymi sesjami naukowymi „Studia słowiańskie w kontekście europejskim” (7–8 października br.). Oprócz prelegentów z Rumunii – specjalistów z zakresu literaturoznawstwa i studiów słowiańskich – przyjechali także prelegenci z Polski, Hiszpanii, Serbii oraz Bułgarii.
Po uroczystym otwarciu Kolokwium organizatorzy podzielili obrady na dyskusje w sekcjach. Obradom w pierwszej sekcji przewodził profesor Constantin Geambașu, profesor języka i literatury polskiej oraz dyrektor Katedry Języków i Literatur Słowiańskich Uniwersytetu w Bukareszcie. W ramach tychże obrad wygłosili swoje referaty historyk literatury oraz krytyk literacki Aleksander Fiut z Krakowa – Wat i Miłosz – diabeł w historii, literaturoznawca Mieczysław Dąbrowski z Warszawy – Czesław Miłosz i Claudio Magris: Orfeusz i Eurydyka – porównawcza analiza mitu, Guillem Calaforra z Walencji w Hiszpanii – Wygnanie, zakorzenienie i nieutracona tożsamość: Miłosz i inni, Łukasz Tischner z Krakowa – Poezja jako przeczucie pełni. O późnych wierszach Miłosza oraz Constantin Geambaşu z Bukaresztu – Ziemia Ulro, czyli w poszukiwaniu straconego sensu.
Drugiej sekcji obrad przewodniczył profesor Aleksander Fiut, a referaty zaprezentowali: Florin Mitrea (Bukareszt) Czesław Miłosz – filozof historii, Antoni Carpinschi (Iasy) „Zniewolony umysł” i omylność ludzka, Vera Deyanova (Sofia) – Lekcje Samotnego Nawigatora (codzienne epifanie w twórczości Czesława Miłosza, Ljubica Rosić (Belgrad) – O wygnaniu i przemijaniu w twórczości Miłosza oraz Antoaneta Olteanu (Bukareszt) – Rosja subiektywna Czesława Miłosza. Uwagi dotyczące „Rodzinnej Europy”.
W drugim dniu kolokwium zorganizowano obrady plenarne na temat „Recepcji twórczości Miłosza w Europie”, do których dołączyły się także Dominika Ogrodnik – Recepcja Czesława Miłosza oraz Gombrowicza we Francji i w Rumunii po 2000 roku oraz Anca Irina Ionescu (Bukareszt) – Recepcja Miłosza w Czechach. Pod koniec obrad wszystkich zainteresowanych zaproszono na premierę książki profesora Constantina Geambașu Polonia nobiliară. Cultură și civilizație polonă (secolele X-XII) [Polska szlachetna. Polska kultura i cywilizacja (X-XII wiek)] oraz na projekcję filmu Dolina Issy w reżyserii Tadeusza Konwickiego z 1981 r.
W Kolokwium wzięli udział renomowani specjaliści, profesorowie literatury i wybitni miłoszolodzy, a także liczni studenci z różnych wydziałów Uniwersytetu w Bukareszcie. O wadze wydarzenia świadczy również opublikowanie siedmiu referatów wygłoszonych podczas kolokwium w dodatku pt.: Centenar Czesław Miłosz (Stulecie Czesława Miłosza) do tygodnika „Observator cultural” oraz w czasopiśmie „Contrafort”.