Prof. zw. dr hab. Andrzej Gwóźdź
Profesor zwyczajny doktor habilitowany nauk humanistycznych, kierownik Zakładu Filmoznawstwa i Wiedzy o Mediach Instytutu Nauk o Kulturze i Studiów Interdyscyplinarnych Uniwersytetu Śląskiego, prezes Polskiego Towarzystwa Kulturoznawczego, wieloletni pracownik naukowo-dydaktyczny Uniwersytetu Łódzkiego. Był profesorem gościnnym uniwersytetów w Konstancji i Szanghaju oraz wykładowcą uczelni w Holandii, Czechach i Niemczech. Interesuje się zwłaszcza antropologią audiowizualności oraz kulturą mediów, a także dziejami światowej myśli medioznawczej. Jest redaktorem kilkunastu antologii i tomów zbiorowych z zakresu teorii mediów, m.in. Pejzaże audiowizualne. Telewizja – wideo – komputer (Kraków 1997), Widzieć, myśleć, być. Technologie mediów (Kraków 2001), Media – eros – przemoc. Sport w czasach popkultury (Kraków 2003); historii myśli filmowej oraz dziejów kina na Górnym Śląsku. W ostatnich latach opublikował między innymi: Kino niemieckie w dialogu pokoleń i kultur. Studia i szkice (Kraków 2003), Filmorób, czyli kino nieustające Rainera Wernera Fassbindera (Kraków 2005), Media – ciało – pamięć. O współczesnych tożsamościach kulturowych (wraz z A. Nieracką-Ćwikiel, Warszawa 2006), Kino Kieślowskiego, kino po Kieślowskim (Warszawa 2006). Autor monografii: Pochwała widzialności. Ze studiów nad niemiecką myślą filmową do roku 1933 (Katowice 1990), Kultura – komunikacja – film. O tekście filmowym (Kraków 1992), Obrazy i rzeczy. Film między mediami (Kraków 1997, 2. wyd. 2003), Technologie widzenia, czyli media w poszukiwaniu autora: Wim Wenders (Kraków 2005), Czeska myśl filmowa, t. 1: Obrazy, obrazki, obrazeczki (Gdańsk 2005), Czeska myśl filmowa, t. 2: Reguły gry (Gdańsk 2007). W 2007 roku otrzymał Nagrodę Prezydenta Miasta Katowice w dziedzinie kultury. Jest redaktorem naczelnym kwartalnika „Kultura Współczesna. Teorie. Interpretacje. Praktyka”.