Andrzejki w Szkole Języka i Kultury Polskiej (30 listopada 2009)
20-04-2017
Koniec listopada w polskiej tradycji to czas magii i wróżb. Dawniej, 30 listopada w polskich domach spotykały się dziewczęta, aby w myśl przysłowia Na świętego Andrzeja błyska pannom nadzieja wywróżyć sobie przyszłego męża. Dziś w tych magicznych obrzędach uczestniczą także młodzieńcy, którzy chcieliby poznać imię swojej przyszłej małżonki. W Szkole Języka i Kultury Polskiej studenci-obcokrajowcy, którzy uczą się języka polskiego uczestniczą także w zajęciach poświęconych wybranym zagadnieniom kultury polskiej, które mają charakter seminariów i konwersatoriów.
W tym roku wszyscy słuchacze Szkoły mogli się spotkać na zajęciach przybliżających tradycje andrzejkowe. 26 listopada ponad pięćdziesięcioro obcokrajowców mogło próbować poznać swoją przyszłość uczestnicząc w wieczorze andrzejkowym. Spotkanie przygotowali słuchacze Podyplomowych Studiów Kwalifikacyjnych Nauczania Kultury i Języka Polskiego jako Obcego oraz studenci IV roku filologii polskiej specjalności język polski w świecie. Wielu z zagranicznych studentów, jak sami przyznają, nigdy nie uczestniczyło w polskich andrzejkach. Spotkanie andrzejkowe było fantastyczną lekcją poświęconą polskim tradycjom, stało się także pretekstem do tego, by obcokrajowcy poznali leksykę związaną z przepowiadaniem przyszłości i andrzejkowymi rekwizytami. Studenci wróżyli sobie na różne sposoby. Było, oczywiście, lanie wosku, przekłuwanie szpileczką serca z wypisanymi imionami, wróżby z butami i filiżankami oraz wiele innych. Wróżbą, która niewątpliwie najbardziej spodobała się studentom, było lanie wosku.