Nauczanie i promocja języka polskiego w świecie. Diagnoza – stan – perspektywy
Władysław Miodunka, Jolanta Tambor
oraz Aleksandra Achtelik, Romuald Cudak, Danuta Krzyżyk, Jan Mazur, Bernadeta Niesporek-Szamburska, Kazimierz Ożóg, Adam Pawłowski, Dorota Praszałowicz, Anna Seretny, Roman Szul, Agnieszka Tambor, Tadeusz Zgółka, współudz. Karolina Graboń, Małgorzata Smereczniak
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Katowice 2001
Jednym z ważnych zadań władz Rzeczypospolitej Polskiej jest kreowanie wizerunku naszego kraju w świecie. W centrum wszelkich działań wizerunkowych stoi – co oczywiste – promocja polskiej kultury, której nieodłącznym elementem jest nauczanie i upowszechnianie znajomości języka polskiego. Programy promocji polszczyzny skierowane być powinny do szerokich rzesz Polaków, także mieszkających poza krajem, do potomków polskich emigrantów (w najdalszym nawet pokoleniu), a także do wszystkich tych, którzy są zainteresowani naszym krajem i jego dziedzictwem kulturowym. (więcej…)
Spis treści:
ROZDZIAŁ I SYTUACJA JĘZYKOWA DZIECI Z RODZIN POLSKICH W KONTEKŚCIE MIGRACJI MIĘDZYNARODOWYCH
0. Sytuacja językowa dzieci z rodzin polskich w kontekście migracji międzynarodowych. Streszczenie
1. Sytuacja językowa dzieci z rodzin polskich w kontekście migracji międzynarodowych. Terminy i definicje
2. Świat migracji
3. Dwujęzyczność dzieci i młodzieży polskiej za granicą
3.1. Zalety wychowania dwujęzycznego
4. Polszczyzna za granicą, czyli język na emigracji
5. Strategie adaptacyjne rodziców a przekazywanie języka i kultury
5.1. Integracja
5.2. Asymilacja
5.3. Separacja
5.4. Marginalizacja
6. Typ rodziny a przekazywanie języka i kultury
6.1. Rodziny polskie
6.2. Rodziny mieszane
6.3. Rodziny polskie „wędrujące”
7. Stosunek rodzin do podtrzymywania ciągłości językowo-kulturowej
7.1. Znaczenie edukacji szkolnej dla zachowania i rozwoju znajomości języka
8. Rola rodziców w przekazywaniu języka i kultury polskiej
9. Analiza SWOT
10. Kierunki przyszłych działań
11. Bibliografia
ROZDZIAŁ II PLACÓWKI PROWADZĄCE NAUCZANIE JĘZYKA POLSKIEGO ZA GRANICĄ. ICH ROLA, ZADANIA I FUNKCJE
0. Placówki prowadzące nauczanie języka polskiego za granicą. Ich rola, zadania i funkcje. Streszczenie
1. Placówki prowadzące nauczanie języka polskiego za granicą. Ich rola, zadania i funkcje. Terminy i definicje
2. Prawne podstawy funkcjonowania placówek prowadzących nauczanie języka polskiego za granicą
3. Specyfika placówek prowadzących nauczanie w języku polskim za granicą
3.1. Szkoły i szkolne punkty konsultacyjne (SPK) działające przy placówkach dyplomatycznych i pod nadzorem pedagogicznym Ośrodka Rozwoju Polskiej Edukacji za Granicą
3.2. Społeczne szkoły sobotnie
3.3. Szkoły należące do systemów edukacji innych państw, w których prowadzone jest nauczanie w języku polskim
3.4. Szkoły europejskie
4. Rola i zadania ORPEG-u
5. Aktualna sytuacja placówek prowadzących nauczanie języka polskiego za granicą w świetle rozwiązań prawnych
5.1. Dostępność kształcenia w języku polskim jako odziedziczonym
5.2. Funkcje i zadania szkół polonijnych
5.2.1. Wspólnota wokół szkoły
5.3. Specyfika nauczania w szkołach poza granicami Polski
5.3.1. Czas przeznaczony na naukę
5.3.2. Kompetencje językowe uczniów
5.3.3. Doświadczenia edukacyjne uczniów
5.3.4. Specyfika nauczania języka odziedziczonego
5.4. Analiza SWOT: szkoły polskie poza granicami kraju
6. Przykłady dobrych praktyk
6.1. Motywowanie do nauki języka w polskiej szkole i promowanie dwujęzyczności
6.2. Opracowywanie nowoczesnych materiałów dydaktycznych
6.3. Równy dostęp do edukacji w języku polskim
6.4. Kompleksowa pomoc szkołom
7. Oświata polonijna na świecie – szkoły społeczne jako główny filar kształcenia językowego pokoleń polonijnych
7.1. Historia szkół społecznych – zarys
7.2. Liczba szkół społecznych języka polskiego i ich uczniów w największych skupiskach polskiej diaspory
7.3. Wyzwania
8. Ocena dotychczasowych rozwiązań wraz z propozycjami ich modyfikacji
8.1. Placówki prowadzące nauczanie w języku polskim
8.1.1. Nieodpłatny dostęp do nauki języka motywacją do edukacji etnicznej i do dwujęzyczności
8.1.2. Szkolny punkt konsultacyjny – szkoła czy punkt?
8.1.3. Organizacja procesu dydaktycznego
8.2. Programy i materiały edukacyjne
8.2.1. Programy
8.2.2. Uczeń polonijny jako „cyfrowy tubylec” a pomoce do nauki języka polskiego
9. Podsumowanie – kierunki przyszłych działań
10. Oczekiwane rezultaty
11. Aneks
12. Bibliografia
ROZDZIAŁ III OŚWIATA POLONIJNA NA WSCHODZIE (PROBLEM WYDZIELONY ZE WZGLĘDU NA SEPCYFIKĘ I TRADYCJĘ)
0. Oświata polonijna na Wschodzie (problem wydzielony ze względu na specyfikę i tradycję). Streszczenie
1. Oświata polonijna na Wschodzie (problem wydzielony ze względu na specyfikę i tradycję). Terminy i definicje
2. Podstawy prawne funkcjonowania placówek prowadzących nauczanie języka polskiego na Wschodzie
3. Adresaci działań
4. Różnorodność podmiotów zajmujących się nauczaniem języka i kultury polskiej
4.1. Nauczanie dzieci
4.2. Nauczanie osób dorosłych
5. Specyfika nauczania języka polskiego na Wschodzie
5.1. Cele nauczania polszczyzny na Wschodzie
5.2. Metody, programy nauczania języka polskiego, pomoce dydaktyczne
5.3. Kadra nauczająca w szkołach na Wschodzie
5.4. Rozwój współpracy z Polską w zakresie promocji i oświaty
6. Analiza SWOT
7. Specyfika nauczania w wybranych krajach na Wschodzie ze wskazaniem najważniejszych problemów i rozwiązań
7.1. Armenia
7.2. Białoruś
7.3. Czechy
7.4. Gruzja
7.5. Litwa
7.6. Łotwa
7.7. Mołdawia
7.8. Kazachstan
7.9. Rosja
7.10. Ukraina
8. Kierunki przyszłych działań
ROZDZIAŁ IV KSZTAŁCENIE DZIECI I MŁODZIEŻY Z KONTEKSEM MIGRACYJNYM W POLSKIM SYSTEMIE EDUKACJI
0. Kształcenie dzieci i młodzieży z kontekstem migracyjnym w polskim systemie edukacji. Streszczenie
1. Kształcenie dzieci i młodzieży z kontekstem migracyjnym w polskim systemie edukacji. Terminy i definicje
2. Podstawy prawne edukacji cudzoziemców i reemigrantów w polskiej szkole
3. Modele kształcenia dzieci z kontekstem migracyjnym w ramach systemów edukacyjnych
4. Aktualna sytuacja w polskim szkolnictwie w świetle rozwiązań prawnych
4.1. Edukacja dzieci z kontekstem migracyjnym w Polsce – opis obowiązujących rozwiązań prawnych
4.2. Przyjęcie do szkoły
4.3. Znajomość języka polskiego – wsparcie językowe, pomoc asystenta językowo-kulturowego
4.4. Modele edukacji dzieci z kontekstem migracyjnym
4.5. Analiza SWOT
4.6. Przykłady dobrych praktyk
4.6.1. Rola doświadczonych nauczycieli glottodydaktyków
4.6.2. Rola asystenta językowo-kulturowego
4.6.3. Program Specjalistycznej Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej dla Dzieci z Niepowodzeniami Edukacyjnymi
4.6.4. Dobre praktyki we współpracy międzynarodowej
5. Ocena dotychczasowych rozwiązań z propozycjami ich modyfikacji
5.1. Modele edukacji dzieci z kontekstem migracyjnym
5.2. Wsparcie językowo-kulturowe
5.3. Określanie poziomu kompetencji językowej uczniów (potrzeby adresatów)
5.4. Jaki język polski? Drugi, obcy, odziedziczony
6. Podsumowanie – kierunki przyszłych działań
7. Oczekiwane rezultaty
8. Bibliografia
ROZDZIAŁ V NAUCZYCIEL JĘZYKA POLSKIEGO JAKO OJCZYSTEGO ZA GRANICĄ, JAKO ODZIEDZICZONEGO, DRUGIEGO, OBCEGO
0. Nauczyciel języka polskiego jako ojczystego za granicą, jako odziedziczonego, drugiego, obcego. Streszczenie
1. Nauczyciel języka polskiego jako ojczystego za granicą, jako odziedziczonego, drugiego, obcego. Terminy i definicje
2. Podstawy prawne kształcenia nauczycieli
3. Kształcenie nauczycieli (polonistów) – stan obecny
3.1. Nauczyciele w polskim systemie oświatowym wobec wyzwań szkoły wielokulturowej
3.2. Analiza SWOT
4. Zarys propozycji standardów kształcenia przygotowujących do wykonywania zawodu glottodydaktyka polonistycznego
4.1. Kwalifikacje
4.2. Kompetencje
4.3. Przykłady dobrych praktyk
5. Nauczyciele uczący poza Polską – stan obecny
5.1. Problemy związane z kadrą nauczycielską uczącą języka polskiego w szkołach za granicą
5.2. Zadania nauczycieli uczących poza granicami kraju
5.3. Zróżnicowanie statusu i kwalifikacji nauczycieli w szkołach polskich za granicą
6. Podstawy prawne nauki języka polskiego za granicą
7. Analiza SWOT
7.1. Przykłady dobrych praktyk
8. Cele Strategii w zakresie regulacji prawnych statusu nauczyciela polonijnego, kierunki przyszłych zmian. Cele operacyjne i realizujące je kierunki interwencji (postulaty)
8.1. Równorzędne traktowanie nauczycieli ze szkół polskich poza Polską
8.2. Opracowanie statusu nauczyciela polonijnego
8.3. Określenie sposobów i warunków uzyskiwania uprawnień do nauczania języka polskiego przez nauczycieli pracujących w szkołach poza Polską
8.4. Finansowanie nauczycieli pracujących w szkołach poza Polską
8.5. Sposoby wliczania pracy nauczyciela w szkołach poza Polską do stażu pracy
9. Oczekiwane rezultaty (w odniesieniu do nauczycieli języka polskiego jako drugiego, odziedziczonego, obcego oraz zawodu glottodydaktyka polonistycznego)
10. Bibliografia
ROZDZIAŁ VI UREGULOWANIE SYTUACJI FINANSOWEJ I PRAWNEJ OŚWIATY POLSKOJĘZYCZNEJ ZA GRANICĄ
0. Uregulowanie sytuacji finansowej i prawnej oświaty polskojęzycznej za granicą. Streszczenie
1. Uregulowania prawne
2. Zadania prawne w zakresie edukacji i promocji języka polskiego jako obcego, drugiego, odziedziczonego
3. Działalność polskich służb dyplomatycznych
4. Status nauczyciela (lektora) – uregulowania prawne
5. Finansowanie nauczania języka polskiego za granicą i promocji języka polskiego
5.1. Model scentralizowany (jeden ośrodek decyzyjny)
5.2. Model zdecentralizowany (kilka ośrodków decyzyjnych)
5.3. Jednostki autonomiczne
6. Inwentaryzacja ośrodków realizujących zadania w zakresie nauczania języka polskiego i jego promocji
7. Zarządzanie zasobami ludzkimi i materialnymi
7.1. Zarządzanie zasobami ludzkimi – nauczyciele, lektorzy
7.2. Zarządzanie zasobami ludzkimi – studenci
7.3. Infrastruktura
8. Wspomaganie polskiej kultury
9. Analiza SWOT
10. Podsumowanie
ROZDZIAŁ VII LEKTORZY I LEKTORATY JĘZYKA POLSKIEGO W POLSCE I W ZAGRANICZNYCH OŚRODKACH AKADEMICKICH
0. Lektorzy i lektoraty języka polskiego w Polsce i w zagranicznych ośrodkach akademickich. Streszczenie
1. Lektorzy i lektoraty języka polskiego w Polsce i w zagranicznych ośrodkach akademickich. Terminy i definicje
2. Nauczanie języka polskiego w Polsce – wprowadzenie
2.1. Z praktyki nauczania polszczyzny jako języka obcego w Polsce w latach 1950-2015
2.2. Przygotowywanie i wydawanie podręczników do nauczania języka polskiego jako obcego
2.3. Szkolenia, kursy, warsztaty i studia dla nauczycieli języka polskiego jako obcego
2.4. Glottodydaktyka polonistyczna jako dziedzina badań naukowych procesu nauczania i uczenia się języka polskiego jako obcego i drugiego
3. Lektorzy i lektoraty języka polskiego na uczelniach zagranicznych – wprowadzenie
3.1. Praca lektora w dobie przemian
3.1.1. Oczekiwania zagranicznych ośrodków akademickich
3.1.2. Realizacja zobowiązań
3.1.3. Wymagania stawiane lektorom
3.1.4. Współpraca z polskimi placówkami dyplomatycznymi
3.2. Polityka finansowa MNiSW
3.3. Analiza SWOT
3.4. Kierunki przyszłych działań
3.4.1. Kształcenie lektorów
3.4.2. Działalność Zespołu ds. Kształcenia i Kwalifikacji Lektorów i Wykładowców Języka Polskiego jako Obcego w Zagranicznych Ośrodkach Akademickich
3.4.3. Prawne i administracyjne uregulowania statusu lektora
3.4.4. Wymagania wobec lektorów
3.4.5. Dofinansowanie lektorów i lektoratów
3.4.6. Lektoraty języka polskiego za granicą jako narzędzia polityki językowej państwa
3.4.7. Włączanie lektorów i lektoratów w program promocji języka i kultury polskiej w świecie
3.5. Podsumowanie
ROZDZIAŁ VIII STUDENCI ZAGRANICZNI W POLSCE
0. Studenci zagraniczni w Polsce. Streszczenie
1. Studenci zagraniczni w Polsce. Terminy i definicje
2. Prawne podstawy i regulacje dotyczące studiowania cudzoziemców w Polsce (w tym kursów przygotowawczych)
3. Aktualna sytuacja studentów cudzoziemców w Polsce
4. Przygotowanie uczelni do przyjmowania studentów obcokrajowców i opieki nad nimi
5. Dotychczasowa oferta dydaktyczna
5.1. Kursy przygotowawcze do podjęcia studiów w języku polskim w Polsce
5.1.1. Charakterystyka kursów przygotowawczych
5.1.2. Uczestnicy kursów
5.1.3. Organizacja kursów przygotowawczych
5.2. Nauczanie języka polskiego jako obcego na polskich uniwersytetach – lektoraty języka polskiego
6. Analiza SWOT
6.1. Przykłady dobrych praktyk
7. Ocena dotychczasowych rozwiązań z propozycjami modyfikacji
8. Oczekiwane rezultaty
ROZDZIAŁ IX PROBLEMY LEKTORATÓW I POLONISTYK WEDŁUG PODZIAŁU GEOGRAFICZNEGO STUDIA PRZYPADKÓW
0. Problemy lektoratów i polonistyk według podziału geograficznego. Studia przypadków. Streszczenie
1. Wprowadzenie
2. Azja – Daleki Wschód
2.1. Chiny
2.2. Japonia
2.3. Korea Południowa
2.4. Korea Północna
2.5. Mongolia
3. Azja Południowa (Południowo-Wschodnia)
3.1. Indonezja
3.2. Indie
3.3. Malezja
3.4. Wietnam
3.5. Tajwan
4. Azja Środkowa
4.1. Kazachstan
4.2. Kirgistan
5. Ameryka Południowa
5.1. Brazylia
5.2. Argentyna
5.3. Paragwaj
6. Ameryka Północna
6.1. Kanada
6.2. USA
7. Australia
8. Afryka
8.1. Egipt
8.2. Maroko
8.3. Kenia
9. Europa
9.1. Kraje, które przyjmują lektorów z wymiany kultralnej
9.2. Kraje organizujące akademickie nauczanie języka polskiego we własnym zakresie
10. Postulaty i kierunki przyszłych działań
ROZDZIAŁ X PROMOCJA JĘZYKA POLSKIEGO I DZIAŁANIA NA RZECZ PODNIESIENIA JEGO STATUSU
0. Promocja języka polskiego i działania na rzecz podniesienia jego statusu. Streszczenie
1. Promocja języka polskiego i działania na rzecz podniesienia jego statusu. Terminy i definicje
2. Zarys problematyki
2.1. Rywalizacja i hierarchia języków
2.2. Przykłady pozytywnych skutków świadomie prowadzonej polityki językowej
2.3. Status języka polskiego w UE
2.4. Polszczyzna w międzynarodowej przestrzeni społecznej
2.5. Zadania polskiej polityki językowej w przyszłości
3. Ogólny schemat promocji polszczyzny
4. Specyfika promocji zagranicznej języka polskiego
4.1. Ideologia wpierania polszczyzny
4.2. Praktyczny charakter promocji języka
4.3. Idea otwartych zasobów
4.4. Upowszechnienie modelu „trzech filarów komunikacyjnych”
4.5. System promocji
4.6. Język jako część systemu administracji
5. Grupy docelowe (adresaci promocji)
6. Działania na rzecz podniesienia statusu języka polskiego w sferach biznesowej i publicznej poza granicami Polski
6.1. Ogólne ocieplenie obrazu polszczyzny
6.2. Działanie na rzecz obalenia stereotypu polszczyzny jako języka trudnego
6.3. Obalenie stereotypu polszczyzny jako języka niszowego i mało przydatnego
6.4. Zwiększenie obecności języka polskiego w miejscach odwiedzanych przez turystów z Polski (hotele, muzea, dworce i lotniska)
6.5. Obecność języka polskiego w środkach komunikacji obsługujących linie lotnicze do i z Polski
6.6. Wywieranie wpływu na państwa lub administrację lokalną w celu respektowania praw ludności polskiej do własnego języka w urzędach, szkolnictwie i w przestrzeni publicznej
6.7. Odblokowanie zasobów polskojęzycznej literatury pięknej i naukowej, umieszczonej w repozytoriach cyfrowych
6.8. Wskazanie wyselekcjonowanych użytkowników lub grup, które mogłyby pełnić funkcję ambasadorów polszczyzny
7. Działania organizacyjne do podjęcia na szczeblu centralnym
7.1. Stworzenie centralnej jednostki administracyjnej odpowiedzialnej za nauczanie i promocję języka polskiego w świecie
7.2. Powołanie departamentu języka polskiego w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego – koordynacja działań rządowych
7.3. Organizacja działań podnoszących status języka polskiego poza Polską ((np. uznanie praw językowych grup polonijnych i polskich w Rosji, na Litwie, w Niemczech)
7.4. Budowanie prestiżu polszczyzny w powiązaniu z prestiżem kultury polskiej
7.5. Szkolenia w dziedzinie objętej strategią (w tym szczególnie wielojęzyczności i wielokulturowości dla pracowników placówek dyplomatycznych)
7.6. Finansowanie programów stypendialnych dla osób zainteresowanych językiem i kulturą polską
7.7. Zagwarantowanie środków na program mikrograntów wspierających oddolne inicjatywy promowania języka
7.8. Wprowadzenie – zwłaszcza na poziomie akademickim – studiów typu ‘studia polskie’, opartych na założeniach etnolingwistyki dydaktycznej
7.9. Wprowadzenie zajęć poświęconych sytuacji polszczyzny w UE do programów nauczania w szkołach średnich
7.10. Ochrona polonistyk zagranicznych z wykorzystaniem zasady proporcjonalności
8. Analiza SWOT
9. Bibliografia
ROZDZIAŁ XI CERTYFIKACJA ZNAJOMOŚCI JĘZYKA POLSKIEGO JAKO OBCEGO
0. Certyfikacja znajomości języka polskiego jako obcego. Streszczenie
1. Podstawy prawne funkcjonowania systemu certyfikacji znajomości języka polskiego jako obcego
2. Wprowadzenie
3. Historia systemu certyfikacji znajomości języka polskiego jako obcego
4. Analiza funkcjonowania systemu poświadczania znajomości języka polskiego jako obcego
4.1. Liczba zdających egzaminy certyfikatowe w poszczególnych latach
4.2. Wiek, płeć i kraje pochodzenia zdających egzaminy certyfikatowe
4.3. Polskie pochodzenie zdających egzaminy certyfikatowe
4.4. Oceny uzyskiwane przez zdających egzaminy certyfikatowe
4.5. Ogólna ocena funkcjonowania systemu poświadczania znajomości języka polskiego jako obcego w latach 2004-2015
5. Funkcjonowanie systemu poświadczania znajomości języka polskiego jako obcego zgodnie z regulacjami prawnymi Ustawy o języku polskim, znowelizowanej 15 czerwca 2015 r.
6. Propozycje zmian w Ustawie o języku polskim z 15 czerwca 2015 r.
6.1. Określenie na nowo sposobu działania i zadań Państwowej Komisji ds. Poświadczania Znajomości Języka Polskiego jako Obcego
6.2. Regulacje prawne dotyczące egzaminów certyfikatowych dla dzieci i młodzieży
6.3. Wybór i akredytacja ośrodków egzaminacyjnych, uprawnionych do organizowania i przeprowadzania egzaminów certyfikatowych w Polsce i za granicą
6.4. Wymagania stawiane egzaminatorom uprawnionym do pełnienia funkcji przewodniczących komisji egzaminacyjnych oraz egzaminatorom
6.5. Opracowywanie i kontrola jakości materiałów egzaminacyjnych
6.6. Organizacja egzaminów certyfikatowych
6.7. Poprawa i ocena testów egzaminacyjnych
7. Podsumowanie
8. Bibliografia
ROZDZIAŁ XII PROMOCJA LITERATURY POLSKIEJ JAKO NARZĘDZIA I PRZEDMIOTU EDUKACJI JĘZYKOWO-KULTUROWEJ
0. Promocja literatury polskiej jako narzędzia i przedmiotu edukacji językowo-kulturowej. Streszczenie
1. Promocja literatury polskiej jako narzędzia i przedmiotu edukacji językowo-kulturowej. Terminy i definicje
2. Wprowadzenie
3. Obszary promocji
4. Literatura w obiegu edukacyjnym
4.1. Literatura jako narzędzie dydaktyczne
4.2. Literatura jako przedmiot nauczania
4.3. Literatura jako pomoc w nauczaniu języka (i kultury)
5. Promocja literatury w obiegu edukacyjnym
5.1. Literatura jako przedmiot nauczania
5.2. Promocja literatury polskiej w mediach
5.2.1. Literatura w internecie
5.2.2. Polityka przekładowa
5.2.3. Adaptacje filmowe literatury polskiej
6. Podsumowanie – kierunki przyszłych działań
7. Aneks. Działalność promocyjna
8. Bibliografia
ROZDZIAŁ XIII TECHNOLOGIE CYFROWE W PROMOCJI JĘZYKA POLSKIEGO
0. Technologie cyfrowe w promocji języka polskiego. Streszczenie
1. Technologie cyfrowe w promocji języka polskiego. Terminy i definicje
2. Wprowadzenie
3. Długofalowe finansowanie projektów automatycznego przetwarzania języka polskiego
4. Rozpoczęcie prac nad drugim etapem projektu Narodowego Korpusu Języka Polskiego
5. Stworzenie repozytorium cyfrowego materiałów źródłowych do nauczania i promocji języka polskiego
6. Rozbudowa ogólnodostępnych zasobów i narzędzi internetowych, przeznaczonych do nauczania języka polskiego jako obcego
7. Odkodowanie kanałów polskiej telewizji publicznej (TVP1, TVP2, tematyczne)
w przekazie satelitarnym
8. Zagwarantowanie środków na programy edukacyjne z zakresu języka polskiego jako obcego w telewizji publicznej i w internecie
9. Wsparcie dla idei wolnych zasobów cyfrowych służących do promocji i nauczaniu języka polskiego
10. Stosowanie napisów oraz polskiej i wielojęzycznej audiodeskrypcji w polskich filmach i programach telewizyjnych
10.1. Propozycje nowych działań w zakresie promocji języka polskiego za pomocą polskich filmów
11. Analiza SWOT
12. Bibliografia
SŁOWNICZEK TERMINÓW