Turniej Tłumaczy 2018

Adam Mickiewicz
Niepewność

Сумнеў

Калi неспадкаюцябеянеплачу,

Спакойны – калітыз’яўляўляешьсяперадамною;

Але, калітызнiкнешьпадоўгу,

Кагосцi мненехапае, чагосьцігубляю.

Іўсмуткуусябепытаюязноў:

Ільгэтасяброўства, ільгэтакаханне?

 

Каліжтыадыдзеш – ніякнездолею

Цябеязабачаадразугубляюнадзею.

Аднакадчуваюякожнайпарою,

Штовобразтвойвартаусюдысамною.

Ісябепытаюсязноўя:

Ільгэтасяброўства, ільгэтакаханне?

 

Хоцьведаўягора, алесваімболем

Ніколінебудудзяліццазтабою.

Здараласьбезмэтыішоўядарогай,

Заўсёды з’яўляўся каля твайго я парога.

І ў дом уваходзячы, запытваў я зноў:

Іль дружба мяне прывяла, іль каханне?

 

Жыццё за здароўе тваё я аддаў бы,

Душы за спакой твой я не шкадаваў бы,

Аднак далёкі ад імкнення такога,

Каб быў я здароўем тваім і спакоем.

І ў думках  пытаюся я зноў:

Іль гэта сяброўства, іль гэта каханне?

 

Калі  пакладзеш руку мне на далоні

Незвычайны пакой маё сэрца напоўніць,

Сном лёгкім засну я, напэўна, назаўсёды,

Ды будзіць мяне  хваляванне у сэрцы

І мне задае яно гласна і зноў:

Іль гэта сяброўства, іль гэта каханне?

 

Калі для цябе гэтую песню складаў я,

На імгненне занемела душа маладая,

І не заўважыў, што склаў я аснову

Натхнення думкі, рыфмы і словы.

І ў рэшце пытаюся  зноў я:

Ільдружбанатхніламяне, цікаханне?

na język białoruski przełożyła Veronica Kaldaeva


Няпэўнасць

Цябеякнебачу, неенчу, неплачу,

Дырозумнестрачваю, якцябеўбачу;

Калізатабоюяненазіраю,

Чагосьмнебракуе, чагосьнехапае;

Сумуючы, язадаюсяпытаннем:

Цігэтасяброўства? цігэтакаханне?

 

Яктолькізнікаеш, ужонемагчыма

Паўстацьтваймувобразуперадвачыма;

Аднаксупрацьволісваёйадчуваю,

Штоўпамяцівобраззаўсёдытвоймаю.

Ізноўпаўтараюсабеяпытанне:

Цігэтасяброўства? цігэтакаханне?

 

Пакутаваўшмат, дынемеўяжадання

Прыйсцідацябесасваімнараканнем;

Безмэтыішоўіблукаўударозе,

Івосьпрытваімапынуўсяпарозе;

Ўваходзячы, я задаюся пытаннем:

Дыкштожпрывяломяне? дружба? каханне?

na język białoruski przełożyła Iryna Belskaya


Няўпэўненасць

Дзень без цябе мне не скончыцца ў плачы.

Нават сустрэўшы,  свой розум не страчу.

І ўсё ж, калі ты знікаеш надоўга,

Маю абчутак нязбытага доўгу

І з непакоем шукаю спаткання.

Ці мы сябруем? Ці гэта каханне?

 

Як знікнеш з воччу, не маю я дару,

каб ва ўспамінах твайго ўявіць твару.

Часам адчую аднак падсвядома,

Што кожнай рыскай твой твар мне знаёмы.

Зноў без адказу кружляе пытанне:

Ці мы сябруем? Ці гэта каханне?

 

Цяжкай хвілінай я броў без намеру

Быць пры табе і гароты даверыць.

Не ў твой прытулак блукаў я ў трывозе

Ды апынаўся ўвесь час на парозе,

І сярод іншых гучала пытанне:

Цімысябруем? Цігэтакаханне?

na język białoruski przełożyła Inesa Kuryan